Είδος υψίκορμο, ραδινό, αριστερόστροφο με προφίλ πολύ πυργωτό και εξαιρετικά κωνικό. Πρόκειται για λεσσεψιανό, αρκετά σπάνιο, στην πιθανώτατα πρώτη παρουσίαση δείγματος από ελληνικές θάλασσες, μετά την αρχική καταγραφή πληθυσμού το 2016 στην Κάρπαθο (& γενικώτερα στη Μεσόγειο) από Ιταλική ερευνητική αποστολή. Καθώς το είδος είναι σχεδόν πανομοιότυπο του επίσης λεσσεψιανού συγγενούς Viriola bayani και επειδή κάποιοι μελετητές προσδιορίζουν διαφορετικά τα μεσογειακά (& ελληνικά) δείγματα, συνάγεται ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα, αφού δεν αποκλείεται ορθότερη ταξινόμηση ή παρουσία αμφοτέρων των ειδών στη Μεσόγειο. Διαθέτει περίπου 18 έως 28 επίπεδους ελιγμούς (συμπεριλαμβανομένων 3 με διπλή καρίνα στην πρωτοκόγχη), εκ των οποίων οι 6 έως 7 πρώτοι με δύο σπειροειδείς καρίνες (σαν λεία - σχεδόν - σειρίτια, με ελαφρούς κόμβους), οι οποίες στα ενδιάμεσα αυλάκια κατά το πλείστον συνδέονται με αξονικές νευρώσεις (ή πτυχώσεις - όθεν και η ονομασία, καθώς corrugatus = ο πτυχωτός, ο αυλακωτός), ενώ στους υπόλοιπους ελιγμούς αναπτύσσεται και τρίτη ασθενέστερη & λεπτότερη καρίνα, ενδιάμεσα των αρχικών. Στον τελ. ελιγμό το κατώτερο σπειροειδές είναι γωνιώδες, ενώ στην βάση εμφανίζονται δύο πρόσθετες ασθενείς καρίνες (σημειωτέον ότι και οι 3 + 2 σπειροειδείς είναι ορατές μέσω του στομ. ανοίγματος, το οποίο είναι οβάλ τετραγωνισμένο). Το σιφωνικό αυλάκι είναι κοντό και καμπυλωμένο (κυρτό, ενίοτε και αρκετά κλειστό). Το όστρακο είναι στερεό, σε χρωματική διαστρωμάτωση (ξεκινώντας αρχικά καφέ, χαμηλότερα μπέζ ανοιχτό, με ιώδη χροιά, λευκάζουσες σπειροειδείς και καφέ κηλίδες στα κενά των αξονικών). Το είδος διαθέτει ημικυκλικό, σπειροειδές πώμα.