Μικρός αριθμός δειγμάτων είδους σχετικά μικρού μεγέθους, το οποίο μοιάζει με συνδυασμό των Pusia tricolor και P. ebenus (f) plicatula. Εχει σχεδόν πυργωτό σχήμα, με 5 έως 8 αρκετά κυρτούς & έντονα πτυχωτούς ελιγμούς (ο τελευταίος είναι ανεστραμμένα κωνικός ή αχλαδόσχημος), βαθειές ραφές, άνοιγμα που απολήγει σε ευδιάκριτο κοντό κανάλι, άτρακτο με 2 ή 3 αναδιπλώσεις (οι ανώτερες πιό προβεβλημένες) και χείλος που φέρει συνήθως οδοντικές γλυφές εσωτερικά. Διαθέτει ανάγλυφο από 7 έως 12 έντονες & τυλώδεις, αλλά σχετικά επίπεδες και φαρδειές, αξονικές ραβδώσεις. Το όστρακο είναι στερεό, λαμπερό, ποικίλων κεράτινων αποχρώσεων (κιτρινο-καφέ έως σκούρο καφέ), καθώς και σε καθ' ύψος διχρωμία. Στην περιφέρεια του τελικού ελιγμού και στο κάτω μέρος των λοιπών ελιγμών υπάρχει ζώνη μετρίου πλάτους, λευκή έως ωχρή, καθώς και μία στενότερη, μόλις διακρινόμενη, σκούρα ζώνη χαμηλότερα, η οποία τελικά εμφανίζεται σαν μία σειρά από σκούρες καφέ κηλίδες στα μεσοδιαστήματα των αξον. ραβδώσεων. Το είδος στερείται του τυπικού διακοσμητικού μοτίβου του παρόμοιου συγγενούς Pusia tricolor (δηλαδή τις εν είδει "δεματιού" ή "παπιγιόν" σκούρες κηλίδες στα μεσοδιαστήματα των αξονικών ραβδώσεων, πάνω & κάτω από την λευκάζουσα ζώνη). Το εικονιζόμενο μέγιστο δείγμα είναι της μορφής alba (Monterosato, 1878).